|
Ziemia jest jedyną planetą w przestrzeni kosmicznej na której rozwinęło się życie. Póki co jesteśmy o tym przekonani. Cienka powłoka ziemi, wody i powietrza, nie grubsza niż 20 km - oto przestrzeń życiowa dla
ogromnej ilości gatunków roślin i zwierząt - od najmniejszych bakterii do olbrzymich wielorybów i gigantycznych drzew. Powszechnie wiadomo, że pierwsze organizmy na naszej planecie liczącej cztery i pół
miliarda lat, pojawiły się dwa - trzy miliardy lat temu. Były to bakterie i glony. Prymitywne formy roślin i zwierząt, które występowały 600 mln. lat temu, dziś są dla nas nieznane. Prawdopodobnie człowiek jest
jedną z najmłodszych istot żywych. Rodzaj, do którego należy nasz gatunek, pojawił się zaledwie dwa miliony lat temu. Słynny paleontolog George G.Simpson obliczył, że liczba gatunków, które istniały na Ziemi
wcześniej, przekracza 100 miliardów. Istniejące dziś rośliny i zwierzęta stanowią w sumie 1% tej ogromnej liczby gatunków, podczas gdy reszta - przez lata historii naszej planety - z woli przyrody - wymarła.
Gatunki zwierząt i roślin rozprzestrzeniały się na lądzie i w wodzie w bardzo określony, nieprzypadkowy sposób. Grupy gatunków zajmują określone geograficzne środowiska.
ZAGROŻONE ZWIERZĘTA - DLACZEGO?
W historii świata zachodzące zmiany w środowisku naturalnym spowodowały zniknięcie z naszego globu wielkiej ilości zwierząt. Są na to przekonywujące przykłady - wymarłe dinozaury, terodaktyle i prymitywne ssaki.
Zniknięcie tych pradawnych zwierząt było zjawiskiem naturalnym w harmonijnym procesie ewolucyjnym. Powoli co parę tysięcy lat jeden z gatunków wymierał dlatego, aby mógł narodzić się inny gatunek - i życie toczyło
się dalej. Kiedy zaczęła gwałtownie zwiększać się liczba ludzi, na skutek zmian środowiska naturalnego przez nią spowodowanych, zwierzęta zaczęły gwałtowniej i szybciej wymierać i liczba niektórych z nich szybko
malała. Dziś w tzw. "Czerwonej Księdze" znajdujemy długą listę zwierząt, którym grozi wyginięcie. Są tu umieszczone nawet najdrobniejsze szczegóły o zagrożonych gatunkach. Jest tu opisanych mnóstwo ssaków,
ptaków, gadów, płazów, ryb i bezkręgowców, które mogą, nie dotrwać kolejnych lat, jeżeli nie zrobimy wszystkiego aby je ratować. Doszukują się naukowcy zagłady zwierząt w przyczynach bezpośrednich i
pośrednich. Bezpośrednie przyczyny to po prostu mord dokonywany na zwierzętach przez człowieka (polowania, połowy etc.) zaś pośrednią przyczyną jest naruszanie przez ludzkość równowagi w przyrodzie.
|
ZANIECZYSZCZENIA W MIEŚCIE
W bezpośredniej bliskości życia człowieka powstaje mnóstwo odpadów. Te efekty działania człowieka, w stanie ciekłym, lotnym i stałym rozprzestrzeniają się w przyrodzie. Likwidacja wszystkich odpadów jest
najważniejszym zadaniem, z którym człowiek musi się uporać. Przeprowadza się próby, ażeby odpady, wszelkie śmieci zanieczyszczające środowisko przetworzyć na substancje przydatne człowiekowi lub poszukuje się
takich metod, które te szkodliwe substancje zneutralizuią . |
|
ZANIECZYSZCZENIA
Odpady, różne śmieci - ich ilość rośnie w takim tempie, że przyroda nie jest w stanie sama sobie z tym problemem poradzić. Ścieki kanalizacyjne oraz produkty uboczne przemysłu najbardziej niszczą życie
biologiczne w naturalnych zbiornikach wodnych. Różnorodne gazy, jak np. dwutlenek siarki, tlenek węgla, tworzą groźne chmury nad miastami, wsiami. Gazy te są także szkodliwe dla zdrowia człowieka. Dodatkowo
każdego dnia grozi ludzkości i przyrodzie możliwość skażenia radioaktywnego. |
|
PLAMY ROPY NA WODZIE
Ropę i na lądzie i na morzu wydobywa się za pomocą szybów naftowych, które mogą być wiercone nawet pary tysięcy metrów w głąb ziemi lub morza. Takie poszukiwania są bardzo niebezpieczne, ponieważ w ich trakcie
może trafie do morza wyciek wielkiej ilości ropy. |
|
PTAKI UMIERAJĄ STOJĄC
Częstymi ofiarami ropnych wycieków do morza są ptaki. Ropa ta skleja ich pióra i w konsekwencji, mimo beznadziejnej walki przy pomocy dzioba z tą tłustą mazią, ptaki musza ulec. |
|
RUCHLIWE PUSTYNIE
Wyniszczenie lasów spowodowało rozprzestrzenianie się pustynnych piasków, przeważnie na suchych terenach Afryki. Pożary w lasach, wyrąb drzew i zachwiane procesy wegetacyjne w dużym stopniu spowodowały ten stan rzeczy. |
|
AUTOSTRADA PRZEZ AMAZONIĘ
Budowanie drogi przez dziewiczą dżunglę w Ameryce Południowej jest jednym z najtrudniejszych i najkosztowniejszych przedsięwzięć. Powoduje wielkie szkody w środowisku naturalnym. |
|
GOSPODARKA ROLNA
Współczesne rolnictwo wchłania miliony ton sztucznych nawozów i środków ochrony roślin. Te środki chemiczne także groźne dla człowieka, używane są nierozsądnie i często bez umiaru. |
|
POŻARY W LASACH
Co roku ofiarą pożogi padają tereny leśne na obszarze wielu tysięcy km . Większość pożarów wywołuje człowiek przez swe lekkomyślność. Ogień szybko rozprzestrzenia się w koronach drzew, krzewach i
błyskawicznie na wielkich obszarach ginie flora i fauna. Ten problem jest jeszcze poważniejszy na terenach posiadających klimat suchy, gdzie celowo podpala się lasy aby uzyskać tym sposobem tereny na potrzeby
rolnictwa lub żeby na ich miejscu mogły powstać wielkie kompleksy turystyczne. Nie tak dawno potężny pożar zniszczył doszczętnie lasy Borneo. |
|
HERBICYDY
Przy pomocy herbicydów niszczy się chwasty. Ale ta bardzo silna trucizna rozsiewana przeważnie z samolotu lub śmigłowca, powszechnie stosowana na dużych obszarach pól i lasów, powoduje poważne zachwianie równowagi w przyrodzie. |
|
EKSPLOZJE NUKLEARNE
Rozwój produkcji broni nuklearnej, próbne wybuchy jądrowe np. na Oceanie Spokojnym, na pustyniach i na bezludnych wyspach powoduje kompletne wyniszczenie tamże flory i fauny. Chmury i odpady radioaktywne
zagrażają także innym terenom na dużych połaciach naszego globu. Dlatego miłośnicy przyrody biją na alarm i wołają o natychmiastowe wstrzymanie tych eksperymentów. Ale jak dotychczas są to "głosy wołających na puszczy". |
ZWIERZĘTA KTÓRYCH NIGDY NIE ZOBACZYMY
Przez miliony lat mnóstwo gatunków zwierząt wymarło. Jeśli jest to proces naturalny, wówczas trwa długo, całymi latami. W ostatnim czterechsetleciu zaczęło zagrażać zwierzętom zupełnie nowe niebezpieczeństwo,
dziesiątkujące ich gatunki. To niebezpieczeństwo spowodowała działalność człowieka. Zwiększa się ono wraz z przyrostem ludności i uprzemysłowieniem. W XVIII wieku żyło na Ziemi 550 min ludności. Wymarło wówczas
11 gatunków zwierząt. Zaś w XIX wieku było już 990 mln. ludzi i o 27 gatunków zwierząt mniej. W pierwszych 80 latach tego stulecia, kiedy liczba ludności była już o wiele większa (4 mld.) wymarło już 67 gatunków.
W 1685 roku zniknął z wysp Mauritius dront dodo. W wyniku odkryć geograficznych, kiedy to pierwsi ludzie mianowicie żeglarze postawili stopę na tej ziemi. Ukuto nawet porzekadło, które do dziś można usłyszeć w
środowisku marynarskim - "Martwy jak dront dodo", tzn. innymi słowy "Znikał bez śladu". Gołąb wędrowny kiedyś był częstym mieszkańcem w Północnej Ameryce. Zniknął w 1914 roku. Martwe ptaki posłużyły jedynie
rolnikom za nawóz. Tyle było z nich pożytku. Podobny los spotkał wiele innych gatunków zwierząt, których drogi, na ich nieszczęście, krzyżowały się z drogami ludzkimi.
|
ALKA OLBRZYMIA (Pinguinus impennis)
Ten wielki ptak morski, który był podobny do pingwina został odkryty w roku 1534. Żył w koloniach na szczytach skał Antarktydy. Zniknął z Ziemi z "pomocą" wielorybników, którzy żywili się jajami tego ptaka. |
|
TARPAN (Equus ferus)
Jest jednym z przodków konia domowego. Ten malutki dziki koń żył w Rosji na terenie Ukrainy i we wschodniej Europie - w lasach i na równinach. Zniknął w roku 1879. Różnymi krzyżówkami domowych koni udało się wyhodować łudząco podobnego konia do prawdziwego tarpana. |
|
ZEBRA RÓWNIKOWA, KWAGGA (Equus quagga)
Ta nizinna zebra miała wysokość około 1,3 m. Żyła w południowej części Afryki, ale osadnicy burscy wytępili ją ze względu na mięso i skórę. Ostatnie dwa okazy zmarły w roku 1878. |
|
GOŁĄB WĘDROWNY (Ecitopistes migratorius)
W XIX wieku w Północnej Ameryce żyło wiele miliardów takich ptaków. Ale w wyniku intensywnych polowań gatunek ten został znacznie przetrzebiony i w roku 1934 zmarł ostatni okaz w ogrodzie zoologicznym w Cincinnati. |
|
DRONT DODO (Raphus cucullatus)
Ten duży ptak, który nie potrafił latać żył na wyspie Mauritius znajdującej się na Oceanie Indyjskim. W roku 1685 zaraz po ich odkryciu wytępiono doszczętnie te ptaki. Ludziom przyszły "w pomocy" zwierzęta domowe przywiezione z Europy, które chętnie zajadały się jajami i pisklętami. |
|
PAPUGA KAROLNSKA (Conuropsis carolinensis)
Ta malutka papuga 2 długim ogonem żyła w XIX wieku i w USA, ale posądzana o pasożytniczy tryb życia bezlitośnie była tępiona. Ostatni okaz dopełnił żywota w niewoli w 1914 roku. |
|
KROWA MORSKA STELLERA (Hydrodamalis gigas)
Morski ssak roślinożerny. Długość około 8 metrów, waga 8 ton. Żyła w Morzu Beringa, między dwoma wyspami. Odkryta przez jedną z ekspedycji w 1741 roku. Polowano na nią dla mięsa, tłuszczu i skóry. Gatunek ten wymarł w 1768 roku. |
|
ANTYLOPA NIEBIESKA (Hippotragus niger leuco phaeus)
Ta przepiękna antylopa ze skórą koloru niebieskoszarego była rzadkim podgatunkiem czarnej antylopy. Żyła w południowej części Afryki. Wytępiona przez osadników burskich. Ostatni okaz zniknął w roku 1800. |
|
HETERALOCHA (Heteralocha acutirostris)
Ptak ten żył w gęstych lasach Nowej Zelandii. Tępiony ze względu na ozdobne pióra. Z tego między innymi powodu, a także wyniszczenia środowiska naturalnego - wymarł. |
|
TUR (Bos promigenius)
Był przodkiem bydła domowego. To dzikie bydło żyło w lasach Eurazji do roku 1637. Potem polowania i dewastacja środowiska doprowadziły do ich wymarcia. Ponownym krzyżowaniem udało się przywrócić światu zwierzęcemu podobną do niego formę zwierzęcą. |
|
MOA OLBRZYMI (Dinornis maximus)
Ten duży ptak który nie umiał latać osiągnął wysokość 4 m i ważył około 250 kg. Kiedyś żył wespół z innymi gatunkami w Nowej Zelandii. Wymarł przed przybyciem na wyspę białego człowieka. Znaleziono jedynie szczątki szkieletu, dzięki czemu możemy być dziś zorientowani co do jego wyglądu i trybu życia. |
|
STRUŚ MADAGASKARSKI (Aepyomis maximus)
Pozostał z niego jedynie szkielet i resztki jajek. Największy ptak, który żył kiedykolwiek na Ziemi. Ciężar jego dochodził do 450 kg. Z czasem jego skrzydła w wyniku ewolucji prawie zanikły i przestał latać. Żył do 1600 roku na moczarach Madagaskaru. |
|
KACZKA LABRADORSKA (Camptorhynchus labradorius)
Ten piękny ptak wodny żył jeszcze w XIX wieku w północno - wschodniej Ameryce. Wyginął, podobnie jak inne, w wyniku polowań i przewartościowań w środowisku naturalnym. Ostatni zaobserwowany okaz odnotowano w 1875 roku. |
GINĄCE GATUNKI
|
NOSOROŻEC JAWAJSKI (Rhinoceros sondaicus)
Podobny do indyjskiego nosorożca, ale znacznie od niego mniejszy. Spośród dużych ssaków jest najrzadziej spotykanym. Żyje wyłącznie na terenie rezerwatu Udjung Kulon. W roku 1967 było ich 20 okazów, ale dzięki wspólnym staraniom WWF i innych organizacji (IUCN) ich liczba wzrosła do 50. |
|
SOKÓŁ Z WYSPY MAURITIUS (Falco punctatus)
Ten malutki ptak drapieżny osiąga długość 30 cm. Żyje na wyspie Mauritius na Oceanie Indyjskim. Pozostało z nich około 10 okazów. Czynione są starania żeby ten gatunek podtrzymać rozmnażaniem w warunkach nienaturalnych. |
|
ALIGATOR CHIŃSKI (Alligator sinensis)
Aligator ten zamieszkuje wschodnie Chiny, przede wszystkim rzekę Jangcy. Jest zagrożony z powodu zanieczyszczania wody oraz degradacji przestrzeni życiowej. Pozostało jeszcze paręset okazów. |
ZWIERZĘTA URATOWANE
Jednak wiek XX przyniósł pewne opamiętanie. Już tak bezmyślnie jak kiedyś nie niszczy się flory i fauny. Pojawili się wreszcie ludzie wyrażający dobitnie zaniepokojeni stanem naszej planety. Łącząc się w specjalne
organizacje postanowili ratować jeszcze żyjące zwierzęta, którym grozi kompletna zagłada. Ta ozdrowieńcza myśl zaczęła się szybko materializować. Zaczęto organizować parki, rezerwaty (np. dla koziorożca alpejskiego
i kozicy). Z pomocą ogrodów zoologicznych i parków narodowych programy rozmnażania i hodowli zwierząt nabierały charakteru instytucjonalnego. Programy te dotyczyły np. jelenia Dawida, żubra europejskiego, konia
przewalskiego, bemikli hawajskiej. W przypadku niektórych zwierząt już wymarłych próbuje się ich "rekonstrukcji" (jak w przypadku lwa).
|
ORYKS (Oryx leucoryx)
W roku 1962 WWF i stowarzyszenie powołane dla ochrony fauny i flory (FFPS) współpracując ze sobą uratowały trzy okazy tej wyjątkowo rzadko spotykanej antylopy umieszczając je w ogrodzie zoologicznym w Phenix w Arizonie. Tam o dziwo zaczęły się rozmnażać. W roku 1982 było ich już 31 sztuk. Obecnie żyją one na wolności na półwyspie Arabskim. |
|
GNU BIAŁOOGONOWA (Connochaetes gnou)
Zwierzę to żyło w południowej części Afryki od Kapsztadu do Transvaalu i Natalu. Jednak skutecznie je wytępiono. Pozostało parę okazów w rezerwatach.Dzięki usilnym zabiegom ich liczba w roku 1947 wynosiła już 1048 okazów, zaś w roku 1970 już 3100 sztuk. |
|
ŻUBR (Bison bonasus)
Jeszcze niedawna (1923 rok) sądzono, że to zwierzę zupełnie wyginęło. Pozostało jedynie parę okazów w ogrodach zoologicznych. Postanowiono powołać specjalną organizację dla ratowania tego gatunku. Wszystkie żyjące okazy zebrano w jednym miejscu. Od roku 1952 żyją na wolności w Polsce w lasach białowieskich. |
|
JELEŃ DAWIDA (Elaphurus davidianus)
Odkryto je w roku 1865 w parku cesarskim w Pekinie. Okazało się że żyły wyłącznie tutaj. Ale w okresie "buntu bokserów" w roku 1900 wytępiono je prawie doszczętnie. Ostatnich 16 jeleni osiedlono w hrabstwie Bedford w Wielkiej Brytanii. |
|
BERNIKLA HAWAJSKA (Branta sandvicensis)
W roku 1952 żyło już tylko 30 tych gęsi nazywanych także "nena", niektóre przewiezione zostały do Anglii do rezerwatu dzikich ptaków, gdzie zaczęły się rozmnażać. Dziś znowu jest ich dużo. |
|
KOŃ PRZEWALSKIEGO (Equus przewalski)
Sądzono, ze ten dziki koń prawdopodobnie już wymarł. Żyły jedynie pojedyncze egzemplarze w ogrodach zoologicznych Pragi i Zurichu. Dziś znajduje się ich 450 okazów w 80 ogrodach zoologicznych i rezerwatach. |
|
KOZIOROŻEC ALPEJSKI (KOZIOŁ SKALNY) (Capra ibex)
W roku 1821 żyło 100 egzemplarzy tych okazów w parku Grandę Paradiso we Włoszech. Polowanie na nie było surowo zabronione. W roku 56 włoski król Wiktor Emanuel uznał ten park za rezerwat królewski. Na jego terenie dziś żyje ponad 3000 okazów. |
|
KOZICA (Rupicapra rupicapra ornata)
Podczas I wojny światowej pozostało tyko 30 okazów kozicy, ale po zorganizowaniu parków Abruco ich liczba we Włoszech do roku 1929 zwiększyła się do 200 sztuk. Po II wojnie światowej znów było ich mniej. Ostatecznie dziś żyje 400 okazów tego gatunku. |
|
LEW (panthera leo leo)
Był "Gwiazdą" rzymskich cesarzy. Zamieszkiwał tereny od Maroka do Egiptu. Ostatni okaz zabito w Maroku około roku 1920. Dopiero dziś w wyniku "krzyżówek" udało się wyhodować (zrekonstruować) to zwierzę. Żyje obecnie parędziesiąt okazów tego podgatunku. |
POLOWANIA
Wieloryby są zabijane tak bezlitośnie, ponieważ dostarczają szeregu cennych składników do wyrobu przeróżnych towarów; różne gatunki fok ze względu na skórę, i futro; słonie ze względu na kość słoniową; krokodyle i
duże węże ponieważ ich skóra jest poszukiwana przez przemysł galanteryjny. Do niedawna intensywnie polowano także na ptaki. Ofiarą zagłady padają też niektóre gatunki ptaków aby trwać mogła nieprzerwana, dostawa
ozdobnych piór dla domów mody. I tak wytępiono parę tysięcy białych czapli, kiedy przyszła moda na kapelusze zdobione ich piórami. Naukowcy twierdzą, ze żyje na ziemi 5-10 mln. gatunków zwierząt, roślin oraz różnych
mikroorganizmów. Z tego zidentyfikowano i sklasyfikowano dotychczas jedynie półtora miliona. Wiele spośród tych gatunków żyje w ciągłym zagrożeniu lub wymiera zanim czegokolwiek się o danym gatunku dowiemy, na
pierwszy ogień idą zwierzęta zamieszkujące tropikalne dżungle, które wycinane są w przerażającym tempie. Bo dżungla właśnie jest prawdziwym domem dla nieznanych ale dziś bardzo zagrożonych gatunków zwierząt. Na
przykład w dżunglach Afryki, Azji i Południowej Ameryki żyje bardzo dużo małp, którym grozi zagłada. Tak więc zanieczyszczenie i niszczenie środowiska naturalnego nie jest jedyna przyczyna uniemożliwiającą
zwierzętom przetrwanie. Do tego dochodzą polowania, znacznie pogarszające sytuację. Kiedy człowiek pojawił się na ziemi zabijał zwierzęta aby móc samemu żyć. Z biegiem czasu sposoby zabijania stały się coraz
bardziej wymyślne i skuteczne, zaś później zaczęto trzebić zwierzynę już nie tyko dla mięsa i przyodziewku. Z tych to powodów wiele gatunków zwierząt zniknęło z powierzchni Ziemi - z wyspy Mauritius dront dodo;
z Północnej Ameryki gołąb wędrowny; z morza Berlinga - krowa morska. Przyczyną ich tragedii był zawsze ten sam największy wróg - człowiek. To samo grozi bizonom, morskim wydrom i gatunkom podobnym do morskiego
słonia. Te i niewielka ilość przedstawicieli innych gatunków została uratowana w ostatniej chwili dzięki surowemu ustawodawstwu zabraniającemu polowń na nie. Dzisiaj człowiek nie musiałby polować na zwierzęta,
ponieważ dzięki nowym technologiom jest w stanie wytwarzać wszystkie te składniki, których dotychczas dostarczały organizmy zwierząt. Także wiele istot żywych można dziś hodować, a więc nie trzeba by tępić
całych populacji żyjących jeszcze w naturalnych warunkach.
|
MASAKRA FUTERKOWYCH FOK
Foka futerkowa zamieszkuje obie półkule. Bezustannie urządza, się na nie krwawe polowania. Magnesem jest cenne futro. Te biedne zwierzaki nie okazują lęku, są ufne i na domiar złego poruszają się niezdarnie, przez co stanowią łatwą zdobycz. Niektóre gatunki występują już bardzo rzadko. Dzięki usilnym staraniom ludzi dobrej woli, specjalnie powołanych towarzystw dla tych zwierząt ratowania, rośnie ich liczba w parkach narodowych i rezerwatach. |
|
ZWIERZĘTA W CENNYCH FUTRACH
Wielu gatunkom zwierząt grozi zagłada właśnie z tego powodu - żądzy posiadania ich futer. Do takich cennych futerkowych zwierząt zaliczyć na leży: kuny kanadyjskie, lisy i szynszyle. Dziś zwierzęta te są
hodowane na farmach. Inne, jak np. wielkie koty: lamparty, jaguary, gepardy, tygrysy, oceloty, górskie lamparty, ciemne lamparty żyją w ciągłym zagrożeniu, mimo ścisłej ich ochrony. Jest mało prawdopodobne, ze
futra, przestaną być modne, wobec czego mimo Konwencji Waszyngtońskiej podpisanej przez większość krajów, zabraniającej handlu futrami nadal ten proceder jest uprawiany na wielką skalę. |
|
ZWALCZANIE KŁUSOWNICTWA
W niektórych przypadkach zwalczanie kłusownictwa może być bardzo niebezpieczne. W wielkich narodowych parkach Afryki strażnicy leśni strzegą skutecznie słoni, nosorożców i innych zwierząt, przed zakusami kłusowników. Dziś patrole strzegące zasobów zwierzęcych w parkach narodowych są zradiofonizowane, świetnie uzbrojone, dysponują jeepami, śmigłowcami i lekkimi samolotami. Mimo wielu trudności wygląda na to, że zwalczanie kłusownictwa okazuje się być coraz bardziej skuteczne. |
|
ZDOBYĆ MYŚLIWSKIE TROFEA
Zwierzęta zabija się z różnych powodów. Jednak niewątpliwie najbardziej bezsensowną śmiercią im zadaną jest chęć posiadaniu trofeów myśliwskich. Celem Safari jest to, aby jego uczestnicy mogli wystrzelać największe i najwspanialsze zwierzęta, aby móc posiadać np. jak najokazalsze poroże. |
|
TUBYLCY LUBIĄ SKÓRĘ KROKODYLA
Intensywne ciągle obłędne polowania na krokodyle i aligatory trwają niezmiennie na rzekach i moczarach tropików. Przyczyna w zasadzie jest jedna.Za ich skórę przemysł galanteryjny płaci znakomicie. Trwa więc ożywiony handel tym towarem z tubylczą ludnością i niezliczoną rzeszą pośredników. |
|
POLOWANIA NA WIELORYBY
Mimo szeregu apeli światowych ośrodków naukowych trwa polowanie na wieloryby na wielką skalę. W wyniku tego niektóre gatunki jak np. wieloryb - są bardzo rzadko spotykane. Jest ich tak mało, że prawdopodobnie w najbliższych latach zupełnie znikną z mórz i oceanów naszego globu. |
|
Z SIECIĄ NA PTAKI
Mimo, że coraz rzadziej uprawia się ten proceder to jednak w niektórych krajach można się z tym spotkać. Ptaki łapane w sieci służą gdzieniegdzie jako pożywienie albo jako myśliwski cel. |
|
MASAKRA WIELORYBÓW
W północnej Europie na niektórych przybrzeżnych terenach wieloryb pilot i inne mniejsze wieloryby wpływają do zatoki gdzie woda jest płytka. I tu przeważnie padają ofiarą wielorybników. Dziś łowcy wielorybów
wyposażeni w nowoczesny sprzęt stanowią tym większe zagrożenie dla tych bezradnych zwierząt. Łowienie niektórych gatunków wielorybów jest limitowane, ale prawie w każdym kraju ograniczenie to jest
przekraczane. Na szczęście obecnie wiele składników produktów, które dostarczały wieloryby, można zastąpić syntetykami. |
|
POLOWANIE NA ORŁY
Orły jak i inne drapieżne ptaki są tępione na różne sposoby za pomocą broni palnej, zatrutych kawałków mięsa, przemyślanych pułapek. I tak w Europie i Północnej Ameryce zabijano orły, te najwspanialsze ptaki drapieżne, niby dlatego, że one z kolei zabijały zwierzęta domowe. |
|
POLOWANIE NA BIZONY
Do zeszłego stulecia wiele milionów bizonów żyło spokojnie na wielkich preriach Północnej Ameryki. Indianie nie stanowili dla nich zagrożenia. Zabijali spośród nich tyle, ile potrzeba było aby móc się
wyżywić i ubrać. Kiedy tereny te zasiedlił przybysz z Europy polowania na bizony zaczęto traktować jako dość makabryczną rozrywkę. Swego czasu jeden z traperów amerykańskich przechwalał się, ze w ciągu
18 miesięcy wymordował 4.300 bizonów! Dziś pozostało jedynie około 40 tyś. bizonów. |
EKSTYNKCJA JEST NIEODWRACALNA
Ekstynkcja gatunku to wymarcie gatunku (globalne lub w skali lokalnej) spowodowane działaniem czynników naturalnych lub wpływem działalności człowieka (antropopresja). Najczęstszymi przyczynami współczesnej
ekstyncji gatunków jest niszczenie lub fragmentacja ich siedlisk.
Regionem świata o największym tempie ekstynkcji są lasy deszczowe Amazonii. Przed pojawieniem się człowieka występowała jedna ekstyncja na 1000 lat, po jego pojawieniu się (ok. 50 tys. lat temu) tempo tego zjawiska
wzrosło dramatycznie: udokumentowana liczba antropogenicznych ekstynkcji gatunków między 1600 i 1900 wynosi 75. Po 1960 oceniana jest na 1000 gatunków rocznie.
Jeśli dynamika tego zjawiska nie ulegnie zmianie, przewiduje się, że liczba rocznych ekstyncji pod koniec wieku może wzrosnąć do 40 tys. Wymarcie jednego gatunku rośliny pociąga za sobą ekstynkcję ok. 15 gatunków
zwierząt, powiązanych wzajemnie siecią relacji biocenotycznych (biocenoza).
Źródła:
- Encyklopedia multimedialna
- Album WWF Panini
|
|